İşkolik olan bir kişi; çok işi olduğuna veya çalışmanın ona zevk verdiğine başkalarını ikna etmeye çalışır. İlginçtir ki, kişinin davranışı, uyuşturucu kullananların davranışına çok benzerlik göstermektedir.
İşkolik kişiler;Herhangi bir nedenle çalışmayı bırakırlarsa, kaygı, depresyon veya sinirlilik gibi gerçek bir yoksunluk krizine benzer semptomlar yaşarlar. Bu nedenle, onlar için en kolayı işlerine devam etmektir.
İşe bağımlılığı olan işçinin;kendisini iyi hissetmek, şikayet etmemek ve yapılan fedakarlıkları düşünmemek için gittikçe daha fazla çabalaması gereken bir ihtiyaç süreci vardır.
Nedenler
Problemin gelişimi, ebeveynlerin çocukluk dönemindeki eğitim tarzından etkileniyor görünmektedir. Beklenti ve umutların yansıtılmasına ek olarak, sevgisini göstermek için çocuklarını yetenek ve verimlilikle özdeşleştiren ebeveynler vardır.
Bu koşullu sevgi için eğitilmiş yetişkin, işteki verimlilik ve performans idealinden büyük ölçüde etkilenmekte ve kabul gören çalışma çabalarına sığınmaktadır.
Sosyal nedenler, “çok çalışkan” biri olarak bu kişisel anlayıştan geçer. Bu figürün genellikle yakaladığı toplumsal takdir, başkalarından kabul ve hayranlık isteyen işkolik için kötü bir alışkanlık yapmaktadır.
İş; artık gelir elde etme ya da yerine getirilmiş hissine sahip değildir, ancak varoluşsal eksikliklerin ya da aile sorunlarının üstesinden gelmek için bir araç olarak kullanılır.
Şirket içi iş bağımlılığı
İş bağımlılığının üstesinden gelmek için, bir psikoterapistin yardımıyla kişisel düzeyde derin bir psikolojik değişiklik yapılmalıdır.
Yöneticileri, iş ve sağlıklı yaşam arasında dengeyi destekleyen bir dizi davranış modelini teşvik etmek için duyarlı hale getirmek önemlidir.
Kuruluşun çalışanlarına olumlu geribildirim vermesi, bu işe harcanan zamanla ilgili değil, işi daha üretken hale getiren zaman yönetimi stratejileri konusunda çok karlı olabilir. Daha iyi bir işçi olmak demek, daha fazla saat çalışmak değildir.
İş bağımlılığını kabul edin
İş bağımlılığı olan insanlar iş faaliyetlerine o kadar çekilirler ki, bir problemleri olduğunu kabul edemezler. Bununla birlikte, fiziksel ve zihinsel sağlığınızı olumsuz yönde etkilememesi için işle ilişkiniz ciddi bir şekilde ele alınmalıdır.
Bir işkoliğin gelişmesi için kendisine ve işlerine daha gerçekçi bakması gerekmektedir. İdeal mükemmeliyetçiliğinizin bir kısmını terk etmeli, yetki vermeyi öğrenmeli ve sınırlamalarınızı kabul edebilmeliyiz. Ancak bunu sağlamak, bir psikoterapi uzmanına yardımcı olacaktır.
En önemli şey, çok ileri gittiğinizi ve bu işin tüm hayatınızı kapsamayacağını anlamanızdır. Kişisel seviyenin ötesinde aile ve sosyal düzeyde uğranılan zararları inkar etmenin imkansız olduğu bir nokta gelir. Bu nedenle, çemberi kırmak için, kişinin belirli bir tedavi uygulamazsa, tehlikede olan her şeyin farkında olması önemlidir.
Psikoterapi
Kişi sorunu ele alması gerektiğini varsaydığında, psikoterapiye başlamak gerekir. Bilimsel araştırmalar, iyi sonuçları nedeniyle bilişsel-davranışçı terapiyi tercih edilen bir terapi olarak verir.
Bilimsel-davranışçı terapi, hastanın kendini kontrol etmesini ve çalışmalarını daha iyi yönetmesini öğrenmesini sağlar.
Sorun bu şekilde ele alındığında, hasta daha önce sahip olduğu açıkları telafi etme yetkisine sahiptir. Örneğin, belirli görevleri devretmenin veya onlara hayır demenin, iddialı iletişim becerileriyle donatılmasıyla mümkün olan yeni davranışının önemli bir parçası olduğunu anlar.
Öte yandan, kişi kendi kendine talep düzeyini azaltmayı amaçlayan daha uyarlanabilir düşünce kalıpları ve davranış teknikleri kazanır. Terapi, kişinin çalışmak için yaşamayı bırakmasına ve yaşamak için işe dönmesine olanak sağlamaktadır.
